به اشتراک گذاری برنامه های جاوا
شما می توانید برنامه های خود را به افراد دیگری بفرستید، پس آن ها هم می توانند برنامه شما را اجرا کنند. برای انجام این کار، باید یک فایل JAR بسازید. Netbeans می تواند تمامی این کارها را برای شما انجام دهد. از منوی بالای برنامه، Run را انتخاب و سپس روی Clean and Build Main Project کلیک کنید. وقتی این کار را انجام می دهید، Netbeans فعالیت شما را ذخیره کرده و تمام فایل های لازم را می سازد. بدین صورت که یک پوشه به نام dist می سازد و تمامی فایل ها را درون آن قرار می دهد. حالا یک نگاه به محل ذخیره پروژه های Netbeans بیندازید تا پوشه dist را ببینید.
روی پوشه dist دوبار کلیک کنید تا ببینید دارای چه فایل هایی است.
باید یک فایل JAR و یک فایل متنی README.TXT داخل این پوشه باشد. فایل README حاوی دستورالعمل هایی برای اجرای برنامه از console window هست. حالا که می دانید چگونه فایل های منبع جاوا(java source files) را باید اجرا کنید، برنامه نویسی را آغاز می کنیم…
[divider]
متغیرها در جاوا
برنامه ها با دست کاری داده های قرار داده شده در حافظه کار می کنند. داده می تواند عدد(number)، متن(text)، شیئ(object)، اشاره گر(pointer) به دیگر نواحی حافظه و … باشد. هر داده یک نام دارد تا هروقت که به آن نیاز داشتیم با استفاده از نامش از آن استفاده کنیم. یک متغیر در واقع نام یک داده و مقدار آن است. برای شروع کار با مقدار های عددی(number values) شروع می کنیم:
برای ذخیره یک عدد در جاوا، گزینه های بسیاری در اختیار دارید. اعدار صحیح مانند ۸،۱۰،۶- و … در متغیر هایی از نوع int ذخیره می شوند.(int مخفف واژه integer است.) و اعداد اعشاری مانند ۸٫۴، ۲٫۵۵ و … در متغیر هایی از نوع double ذخیره می شوند. نحوه ذخیره سازی هم بدین گونه است که از علامت مساوی(=) استفاده می شود. بگذارید با چند مثال به توضیح بهتر بپردازیم:
public static void main(String[] args){
int first_number;
System.out.println("My First Project");
}
در کد بالا شما فقط به جاوا اعلام کردید که یک متغیر از نوع integer به نام first_number دارید و هنوز مقداری برای آن مشخص نکرده اید. بدین صورت که نام متغیر خود را بعد از کلمه کلیدی int نوشته اید. نام متغیر تقریبا هرچیزی می تواند باشد اما دارای قانون هایی است که باید در نظر گرفته شوند:
- نام متغیر نمی تواند با عدد شروع شود. برای مثال نام متغیر نمی تواند ۱st_number باشد. شما می توانید از اعداد هرجای دیگر نام متغیر استفاده کنید، ولی در ابتدای نام، نه.
- نام متغیر نمی تواند با کلمات کلیدی جاوا یکی باشد. بسیاری از این کلمات کلیدی وجود دارند که اگر نوشته شوند، در Netbeans به رنگ آبی در می آیند. پس اگر نامی را نوشتید و مشاهده کردید که رنگ آن به آبی تغییر کرد بدانید که یک کلمه کلیدی است و نمی توانید از آن به عنوان نام متغیر خود استفاده کنید.
- از فاصله(space) نمی توانید در نام یک متغیر استفاده کنید. برای مثال first number غلط است و با خطا مواجه می شوید. ما در کد بالا برای جداکردن دو واژه از هم، از زیرخط(underline) استفاده کردیم ولی بهتر است که واژه اول با حرف کوچک و واژه های بعدی با حرف بزرگ نوشته شوند مثل: firstNumber یا myFirstNumber
- نام متغیرها به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند. پس firstNumber و FirstNumber دو متغیر جدا هستند.
برای ذخیره یک عدد طبیعی در متغیر integer، که در مثال بالا first_number نام دارد به صورت زیر عمل می کنیم:
public static void main(String[] args){
int first_number;
first_number = 10;
System.out.println("My First Project");
}
کد بالا به جاوا اعلام می کند که ما می خواهیم مقدار ۱۰ را در متغیر integer خود که first_number نام دارد ذخیره کنیم. این کار را می توان در یک خط انجام داد:
public static void main(String[] args){
int first_number=10;
System.out.println("My First Project");
}
حالا برای این که ببینیم عدد ۱۰ به درستی در first_number ذخیره شده است یا نه، می توانیم first_number را چاپ کنیم. برای چاپ first_number کافسیت متد println را در بالا به شکل زیر تغییر دهیم:
System.out.println("First number = " + first_number);
به داخل پرانتز متد println دقت کنید که حاوی یک متن(=First number) که در میان “” است و یک علامت + و سپس نام متغیر است. علامت + در اینجا به این معناست که متن قبلی(=First number) باید به داده درون متغیر چسبانده شده و چاپ شود.
پنجره کد شما به احتمالا به شکل زیر درآمده است:
برنامه را اجرا کنید. خروجی به شکل زیر خواهد بود:
حالا یک عمل جمع ساده را امتحان می کنیم. دو متغیر integer دیگر به کد خود اضافه کنید. یکی برای ذخیره عدد دوم و دیگری برای ذخیره جمع دوعدد:
int first_number, second_number, answer;
به نحوه تعریف سه متغیر از یک نوع در یک خط توجه کنید. این کار را وقتی متغیر ها از یک نوع باشند می توانید انجام دهید. هر متغیر را باید با یک کاما(،) از متغیر بعدی جدا کنید. حالا می توانیم در این متغیر ها مقادیر را ذخیره کنیم:
firs_number = 10; second_number = 20; answer = first_number + second_number;
متغیر answer حاوی حاصل جمع دو متغیر اول است. عمل جمع با استفاده از علامت + انجام می شود. جاوا ابتدا دو متغیر first_number و second_number را با هم جمع می کند سپس حاصل جمع را در متغیر answer ذخیره می کند. بنابر این در متغیر answer عدد ۳۰ ذخیره می شود.
حالا برای چاپ answer متد println را به شکل زیر تغییر می دهیم:
System.out.println("Addition Total = " + answer);
دوباره مانند قبل از نماد + برای چسباندن محتوای answer به متن Addition Total استفاده کردیم.
برنامه خود را اجرا کنید تا نتیجه را ببینید:
پس برنامه شما این کار ها را انجام داد:
- یک عدد ذخیره کرد
- عدد بعدی را ذخیره کرد
- این دو عدد را با هم جمع کرد
- حاصل جمع را در سومین متغیر ذخیره کرد
- نتیجه را چاپ کرد
می توانید برای جمع به طور مستقیم دو عدد را با هم جمع کنید یا عدد را با متغیر ها جمع کنید:
answer = first_number + second_number + 12;
برنامه را دوباره اجرا کنید، آیا خروجی نمایش داده شده درست است؟
در متغیر های integer اعداد بسیار بزرگی را می توان ذخیره نمود. بیشترین مقداری که می توان ذخیره کرد ۲۱۴۷۴۸۳۶۴۷ و کمترین مقداری که می توان ذخیره کرد ۲۱۴۷۴۸۳۶۴۷- است. اگر می خواهید اعداد بزرگتر یا کوچکتری را ذخیره کنید باید از نوع دیگری از متغیر ها استفاده کنید که double نام دارند. در بخش بعدی با این متغیر ها آشنا خواهیم شد…
